Δεκαετία 80, μεγάλες και πολλές καινοτομίες, τάσεις και εντάσεις γύρω από την τεχνολογία και όχι μόνο. Ένας τομέας από αυτούς που έχουν χαρακτηρίσει την δεκαετία του 80 είναι αναμφισβήτητα και η μουσική.
Michael Jackson, Madonna, Bowie, U2, Phil Collins, Chris De Burg και άλλοι τόσοι που θα μπορούσα να γράψω δεκάδες σελίδες ήρθαν για να στιγματίσουν συναισθήματα, αναμνήσεις και εικόνες που θα τις θυμόμασταν μέχρι τα βαθιά γεράματα αρκεί να ακούσουμε έστω τα πρώτα δευτερόλεπτα μιας μελωδίας.
Το μέσο από το οποίο κυρίως ακούγαμε τους αγαπημένους καλλιτέχνες μας ήταν το ραδιόφωνο. Ναι υπήρχαν χρόνια που όλοι οι συμμαθητές συντονιζόμασταν σε μία συχνότητα για να ακούσουμε τον αγαπημένο μας μουσικό παραγωγό και να συμμετέχουμε μέσω του τηλεφώνου αν αυτό βρισκόταν κοντά μας ή αν είχαμε κανένα καλώδιο τριών μέτρων για να το πάρουμε στο δίπλα δωμάτιο και να μην μας ακούν οι γονείς μας, κάνοντας αφιερώσεις και ζητώντας να ακούσουμε τα αγαπημένα μας τραγούδια. Πολλές φορές μάλιστα ζητούσαμε από τον παραγωγό να μην μιλήσει ενδιάμεσα στο τραγούδι για να το γράψουμε στην κασέτα που ήταν σε θέση ετοιμότητας για εγγραφή.
Στην Θεσσαλονίκη μάλιστα υπήρχαν και εκπομπές γνωριμιών, μία πρώιμη μορφή του σημερινού chat, στο οποίο ο παραγωγός είχε δύο τηλεφωνικές γραμμές. Στην μία έβγαζε στον αέρα ένα αγόρι και στην άλλη πάντα ένα κορίτσι. Στην συνέχεια τον λόγο έπαιρναν οι δύο συμμετέχοντες και έπρεπε να συνομιλήσουν και να γνωριστούν! Και αυτό γινόταν με διαφορετικά ζευγάρια συνομιλητών κάθε βράδι και για πολλές ώρες! Και μαζί με αυτούς ξεχνιόμασταν και εμείς μέχρι αργά ενώ την επομένη το πρωί έπρεπε να ξυπνήσουμε νωρίς για να πάμε στο σχολείο.
Τα ραδιόφωνα που είχαν αυτό το στυλ εκπομπών ήταν ο Splash FM και ο Μουσικός Γαλαξίας.
Στα διαλείμματα ακούγαμε συνήθως ξύλινα σπαθιά μαθαίνοντας για το τρένο φάντασμα και τις τρύπες να μιλούν για μια παράξενη πόλη και ένα άσχημο όνειρο.
Πολλές όμως από τις μουσικές που θυμόμαστε μέχρι και σήμερα δεν ήταν από το ραδιόφωνο και τους καλλιτέχνες αλλά ήταν από τα video games σε κονσόλες και υπολογιστές.
Αυτές τις μουσικές τις ακούω ακόμα καθημερινά κυρίως γιατί η έλλειψη στίχων τις κάνουν την κατάλληλη συντροφιά για την δουλειά στο γραφείο ή στον δρόμο από το κινητό ή το mp3 player μας.
Κάπως έτσι γεννήθηκε και το Retropolis Radio Station στο οποίο θα μπορούμε να ακούμε και να ταξιδεύουμε σε εποχές που το ραδιόφωνο ήταν μέρος της καθημερινότητας μας!
Συντονιστείτε και καλή σας ακρόαση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου