Ήρθε η ώρα για το δεύτερο μέρος του θέματος. Είχαμε μείνει στο gameboy οπότε η επόμενη παιχνιδομηχανή που θα ασχοληθούμε θα είναι ο μεγάλος αντίπαλος του δηλαδή το Sega Game Gear. Όσοι είχαμε την τύχη να το αποκτήσουμε ξέραμε ότι ήταν μακράν καλύτερο από το Game Boy. Κυρίως γιατί ήταν έγχρωμο! Αγαπημένο παιχνίδι το Μortal Kombat και το Asterix.
Θυμάμαι ότι το έδινα και σε φίλους για να παίξουν κάποιες μέρες και να ζήσουν την εμπειρία. Κυρίως ο Χρήστος και ο αδερφός του το δανείζονταν. Η κόντρα τότε με αυτές τις δύο φορητές παιχνιδομήχανες ήταν τεράστια. Η μία είχε ήρωα τον super Mario. Η άλλη τον Sonic τον σκαντζόχοιρο. Ο ένας άνθρωπος ο άλλος ζωάκι. Το Super Mario Land το έπαιξα αμέτρητες ώρες στο GB. Το μέγεθος του Μάριο ήταν μικροσκοπικό με αποτέλεσμα να βγάζουμε τα μάτια μας κάθε φορά και μετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης τον βλέπαμε σαν μία μαύρη κουκκίδα που έτρεχε. Τώρα σε ότι αφορά τον Sonic ήταν υπέροχος στην έγχρωμη παιχνιδομηχανή. Ήταν τόσο γρήγορος που έχανες τη μπάλα. Μάλιστα ήταν τέτοια η πόρωση που θυμάμαι τον φίλο μου τον Θανάση που τότε ήμασταν και διπλανοί στο σχολείο να ζωγραφίζει τον σκαντζόχοιρο απευθείας από το μυαλό του...το είχε μάθει απ έξω!!!
Οι πιο μεγάλες κονσόλες των δύο εταιριών, Nintendo - Sega, ήταν στην αρχή το nes και το sega master system. Από τις δύο αυτές κονσόλες θυμάμαι το Alex Kid και το Zelda που ήταν και τα δύο αποκλειστικότητες.
Επίσης δεν μπορώ να μην αναφέρω ένα μαγαζάκι (home game land) το οποίο είχε ανοίξει κοντά στα σχολεία της οδού Παπάφη στην Θεσσαλονίκη το οποίο νοίκιαζε τότε παιχνίδια για τις παιχνιδομηχανές τα οποία είχαν όπως και σήμερα υπερβολικές τιμές πώλησης. Έτσι με 150δρχ νοίκιαζες το παιχνιδάκι και ήσουν οκ.
Ώσπου έφτασε η στιγμή η τεχνολογία να πάει ένα βήμα πιο πέρα και προέκυψαν τα Super Nintendo και Sega mega drive. Επίσης δεν είχα καμία από αυτές λόγω της τιμής τους. Δεν μπορώ όμως να ξεχάσω κάποια στιγμή που ο φίλος μου ο Σπύρος μου δάνεισε το snes για να παίξω το τρισδιάστατο Donkey Kong το οποίο κατάφερε να με αφήσει άφωνο. Όχι μόνο για τα γραφικά του άλλα και τον ρεαλιστικότατο ήχο του.
Επόμενη παιχνιδομηχανή που έκανε την μεγάλη ανατροπή και έφερε τα πάνω κάτω στις εταιρίες που είχαν καθήσει στις δάφνες τους ήταν το Playstation από την ανύπαρκτη για τους υπόλοιπους Sony. Τα παιχνίδια ήταν μόνο τρισδιάστατα και απερίγραπτα. Θυμάμαι να παίζω άπειρες ώρες το πρώτο silent hill και μάλιστα να τρομάζω τόσο ώστε κάποια στιγμή αργά το βράδι με ανεβασμένη την ένταση της τηλεόρασης σε μία σκηνή του παιχνιδιού να μου φεύγει το χειριστήριο από τα χέρια από την τρομάρα!
Ότι και να πω θα είναι λίγο για αυτή την παιχνιδομηχανή. Το μόνο που θα πω είναι πως την απέκτησα γιατί έχει πλάκα. Στέλνω τη μάνα μου στον Γερμανό να κάνει νέα σύνδεση κινητού τηλεφώνου πείθοντας την πρώτα ότι το χρειάζεται, γιατί τότε με νέα σύνδεση σου έδιναν εντελώς δωρεάν ένα playstation. Πηγαίνει και σε μισή ώρα είναι στο σπίτι. Μου δίνει τη σακούλα και γεμάτος ευτυχία την ανοίγω. Προς μεγάλη μου απογοήτευση όμως η σακούλα περιείχε το Nintendo 64 την ανταγωνιστική κονσόλα, γιατί τα playstations είχαν εξαντληθεί. Πήγα να τρελλαθώ. Όμως η δαιμόνια μητέρα μου παίρνει την επόμενη μέρα το παιχνίδι το τοποθετεί στο κουτί του και κατεβαίνει στα ΚΟΥΚΟΥ στο κέντρο όπου γινόταν χαμός λόγω του ότι ήταν περίοδος Χριστουγέννων. Τους ρώτησε αν μπορεί να αλλάξει την κονσόλα με το playstation γιατί μας την έφεραν δώρο και την είχαμε διπλή. Και κατάφερε και έκανε την αλλαγή. Έτσι την απέκτησα τελικά. Τέλεια;
Εδώ λέω να κλείσω το θέμα και να αφήσω έξω το playstation II διότι ακόμα βρίσκεται σε σπίτια φίλων αλλά και στο δικό μου και χρησιμοποιείται κανονικά. Οπότε πόσο ρετρό ανάμνηση μπορεί να θεωρηθεί;
Πάντως κυκλοφορούν emulators για όλες αυτές τις παιχνιδομηχανές και είναι ικανοί να σας κάνουν να μη θέλετε να βγείτε από το σπίτι διότι τα παιχνίδια μπορεί να ήταν με απλά γραφικά τότε αλλά η διασκέδαση που πρόσφεραν και τότε και τώρα είναι καταπληκτική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου